To pierwszy kościół ufundowany prze jakuba Wejhera w latach 1643-1644. Pierwotna budowla pomimo przebudowy w XVII wieku w znacznej mierze zachowała swoj barokowy charakter. We wnętrzu świątyni warto zwrocic uwagę na późnobarokowe ołtarze, rokokową ambonę, chrzcielnice oraz kuty żyrandol z orłem polskim XVIII wiek oraz bogate witraże przedstawiające sceny z życia Chrystusa. Kolegiata pełni często rolę sali koncertowej (koncerty religijno-kulturalne).
Kościół jest nie orientowany, układu północ południe, jednonawowy. Kruchtę nakrywa łamany hełm, barokowy korpus skromnego detalu wieńczy nad fasadą czworoboczna wieża z helmem dzwonnym i latarnią, a wysoki transept wyróźniają stylowe ozdobne szczyty.
Kolegiata cały czas służyła katolikom, a jej proboszczowie długie lata opiekowali się kalwarią. Po zachodniej stronie kolegiaty ciągnie się kilkudziesięciometrowy odcinek muru cmentarnego z połowy XVII wieku poznaczony płytkimi, zamkniętymi arkadami.